Please enable JavaScript.

Coggle requires JavaScript to display documents.

รูปแบบการเชื่อมโยงเครือข่าย และระบบเครือข่ายท้องถิ่น (LAN)…

- - - - มีความปลอดภัยในข้อมูล
      - ความเร็วสูง
    - - จำนวนโหนดมากต้องใช้สายมากขึ้น
      - ไม่เหมาะกับเครือข่ายขนาดใหญ่
  - - - ต้องมีกลไกควบคุมการส่งข้อมูล
      - หากสายส่งข้อมูลขาดจะส่งผลกระทบต่อเครือข่าย
      - ไม่เหมาะกับการส่งข้อมูลครั้งละมากๆ
    - - ประหยัดสายส่งข้อมูล
      - สามารถเพิ่มโหนดได้ทันที
- - - - การวิเคราะห์จุดเสียบนเครือข่ายทำได้ง่ายกว่า
      - มีความคงทนสูงกว่าแบบบัส
    - - สิ้นเปลืองสายเคเบิล
      - พอร์ตเชื่อมต่อบนฮับมีจำนวนจำกัด
      - หากอุปกรณ์ฮับเสียหาย เครือข่ายจะหยุดทำงานทันที
  - - - มีรูปแบบโครงสร้างไม่ซับซ้อน
      - การเพิ่มโหนดสามารถเพิ่มเข้ากับสายแกนหลักได้ทันที
      - ประหยัดสายส่งข้อมูล
    - - หากสายแกนหลักขาด เครือข่ายทั้งระบบจะหยุดการทำงาน
      - ตรวจสอบจุดเสียค่อนข้างยาก
      - แต่ละโหนดที่เชื่อมต่อบนเครือข่ายจะต้องอยู่ห่างกันตามข้อกำหนด
  - - - ผู้ส่งสามารถส่งข้อมูลไปยังผู้รับได้หลายๆ เครื่องพร้อมๆ กัน
      - ไม่มีการชนกันของสัญญาณ
      - ส่งข้อมูลได้อย่างทัดเทียมกัน
    - - ถ้ามีเครื่องใดเครื่องหนึ่งในเครือข่ายเสียหาย ข้อมูลจะไม่สามารถส่งผ่านไปยังเครื่องต่อ ๆ ไปได้
      - เสียเวลาจากการที่รีพีตเตอร์(Repeater) จะต้องทำการตรวจสอบตำแหน่งปลายทางของข้อมูลทุกข้อมูล
  - - - ลดปัญหาการจราจรภายในเครือข่าย
      - ถ้ามีสายเส้นหนึ่งเส้นใดเสียหาย จะไม่ส่งผลต่อระบบ
      - มีความปลอดภัยสูง
      - ตรวจสอบความถูกต้องได้ง่าย
    - - ต้องใช้สายเคเบิลจ านวนมากในการต่อ
      - มีข้อจำกัดในการนำไปต่อกับโทโปโลยีอื่น ๆ
      - ยากต่อการติดตั้ง
- - - - ส่งข้อมูลแบบเบสแบนด์
      - ความเร็วในการส่งข้อมูล 10 เมกะบิตต่อวินาที
      - ใช้สายโคแอกเชียลแบบหนา รหัส RJ-8
      - ระยะไกลสุดในการเชื่อมโยงต่อหนึ่งเซกเมนต์คือ 500 เมตร
      - แต่ละโหนดที่ติดตั้งบนสาย ต้องห่างกัน 2.5 เมตร
      - ภายในหนึ่งเซกเมนต์ เชื่อมต่อโหนดได้ไม่เกิน 100 เครื่อง และหากใช้รีพีตเตอร์เพื่อเพิ่มระยะทาง ก็จะสามารถขยายได้สูงสุด 5 เซกเมนต์ รวมเป็นระยะทาง 2,500 เมตร
      - ใช้การ์ดเครือข่ายที่มีซ็อกเก็ตแบบ AUI
      - ใช้เทอร์มิเนเตอร์แบบ N-Series ที่มีความต้านทานทางไฟฟ้า 50 โอห์ม
    - - ส่งข้อมูลแบบเบสแบนด์
      - ความเร็วในการส่งข้อมูล 10 เมกะบิตต่อวินาที
      - ใช้สายโคแอกเชียลแบบบาง รหัส RG-58 A/U
      - ระยะไกลสุดในการเชื่อมต่อหนึ่งเซกเมนต์คือ 185 เมตร
      - แต่ละโหนดที่ติดตั้งต้องห่างกันอย่างน้อย 0.5 เมตร
      - ภายในหนึ่งเซกเมนต์เชื่อมต่อโหนดได้ไม่เกิน 30 เครื่อง และหากใช้รีพีตเตอร์เพื่อเพิ่มระยะทาง ก็จะสามารถขยายได้สูงสุด 5 เซกเมนต์ รวมระยะทางประมาณ 1,000 เมตร
      - ใช้การ์ดเครือข่ายที่มีซอกเก็ตแบบ BNC
      - ใช้เทอร์มิเนเตอร์ที่มีความต้านทานทางไฟฟ้า 50 โอห์ม
    - - ส่งข้อมูลแบบเบสแบนด์
      - ความเร็วในการส่งข้อมูล 10 เมกกะบิตต่อวินาที
      - ใช้สายเคเบิลชนิดยุทีพี รหัส CAT-3 หรือ CAT-5
      - มีอุปกรณ์ฮับเป็นศูนย์กลางรับส่งข้อมูลบนเครือข่าย
      - ระยะสูงสุดในการเชื่อมโยงต่อหนึ่งเซกเมนต์ หรือจากฮับไปยังโหนดยาวได้ไม่เกิน 100 เมตร
      - ภายในหนึ่งเซกเมนต์เชื่อมต่อโหนดได้หลายร้อยเครื่อง
      - ใช้การ์ดเครือข่ายที่มีซอกเก็ตแบบ RJ-45
  - - - วงแหวนหลักด้านนอก ซึ่งเป็นสายส่งข้อมูลหลักภายในเครือข่าย โดยรหัสโทเค็นจะวิ่งรอบวงแหวนทิศทางใดทิศทางหนึ่ง
    - - วงแหวนสำรองที่อยู่ด้านในโทเค็นที่อยู่วงแหวนด้านในจะวิ่งในทิศทางตรงกันข้ามกับวงแหวนด้านนอก โดยวงแหวนทุติยภูมิจะถูกใช้งานเมื่อวงแหวนปฐมภูมิเกิดปัญหา
  - - - มาตรฐาน 802.11b
        
        รับส่งข้อมูลได้สูงถึง 11 เมกกะบิตต่อ
        วินาที ใช้คลื่นความถี่ 2.4 กิกะเฮิรตซ์ (GHz)
      - มาตรฐาน 802.11g
        
        รรับส่งข้อมูลสูงถึง 54 เมกกะบิตต่อวินาที
        ใช้คลื่นความถี่ 2.4 กิกะเฮิรตซ์ (GHz)
      - มาตรฐาน 802.11a
        
        รับส่งข้อมูลได้สูงถึง 54 เมกกะบิตต่อวินาทีใช้คลื่นความถี่ที่ 5 กิกะเฮิรตซ์ (GHz)