Please enable JavaScript.

Coggle requires JavaScript to display documents.

พระราชบัญญัติ วิชาชีพการแพทย์แผนไทย พ.ศ.๒๕๕๖ (มต.๕ (การประกอบวิชาชีพการแพท…

- - - - ปีที่ ๖๘ ในรัชกาลที่ ๙
- - - - อำนาจหน้าที่
        
        ๖.ออกหนังสืออนุมัติหรือวุฒิบัตรแสดงความรู้ความชำนาณในการประกอบวิชาชีพ
        
        ๗.จัดทำแผนการดำเนินงานและรายงานผลการดำเนินงานต่อสภานายกพิเศษ อย่างน้อยปีละครั้ง
        
        ๘.ดำเนินการให้เป็นไปตามวัตถุประสงค์ของสถาการแพทย์แผนไทย
        
        ๔.รับรองหลักสูตร สำหรับการฝึกอบรมเป็นผู้ชำนาญการต่างๆ ของวิขาชีพ
        
        ๓.รับรองปริญญา ประกาศนียบัตร หรือวุฒิบัตรในวิชาชีพ
        
        ๙.บริหารกิจการใดๆ ตามวัตถุประสงค์ และอำนาจหน้าที่ตาม พรบ.นี้ ตลลอดจนกิจการใดๆ ของสภา
        
        ๒.ออกคำสั่งมาตรา ๔๕ (เวลามีคนกระทำความผิด)
        
        ๑.รับขึ้นทะเบียนและออกใบอนุญาตให้แก่ผู้ขอประกอบวิชาชีพ
        
        ๕.รับรองวิทยฐานะของสถาบันที่ทำการฝึกอบรมใน (๔)
    - - รายได้
        
        ๔. เงินและทรัพย์สินซึ่งมีผู้ให้แก่สภาการแพทย์แผนไทย เช่น บริจาคลดหย่อนภาษี
        
        ๕. ดอกผลของเงินและทรัพย์สินตาม (๑) (๒) (๓) และ (๔)
        
        ๑. เงินอุดหนุนจากงบประมาณแผ่นดิน
        
        ๒. ค่าจดทะเบียนสมาชิก ค่าบำรุง และค่าธรรมเนียมต่างๆ
        
        ๓. ผลประโยชน์ที่ได้จากการจัดการทรัพย์สินและกิจกรรมตามวัตถุประสงค์ที่กำหนดในมาตรา ๘
    - - วัตถุประสงค์
        
        ๕.ให้คำปรึกษาหรือข้อเสนอแนะต่อรัฐบาลเกี่ยวกับวิชาชีพการแพทย์แผนไทย
        
        ๓.ควบคุมความประพฤติ จริยธรรม ให้เป็นไปตามจรรยาบรรณ
        
        ๖.ส่งเสริมความสามัคคีและผดุงเกียรติของสมาชิก
        
        ๒.ควบคุม กำกับ ดูแล และกำหนดมาตรฐานการให้บริการของผู้ประกอบวิชาชีพ
        
        ๗.ผดุงไว้ซึ่งสิทธิ ความเป็นธรรม และส่งเสริมสวัสดิการแก่สมาชิก
        
        ๑.ส่งเสริมการศึกษา พัฒนา วิจัย
        
        ๘.เป็นตัวแทนผู้ประกอบวิชาชีพการแพทย์แผนไทยและแผนไทยประุยุกต์
        
        ๔.ช่วยเหลือ แนะนำ เผยแพร่ และให้การศึกษาแก่ประชาชนและองค์กรอื่นๆที่เกี่ยงข้องกับการแพทย์แผนไทย
    - - รัฐมนตรี
        
        ดำรงตำแหน่ง
        
        สภานายกพิเศษแห่งสภาการแพทย์แผนไทย
    - - เป็นนิติบุคคล
- - - - ผดุงครรภ์ไทย
      - การนวดไทย
      - เภสัชกรรมไทย
      - การแพทย์พื้นบ้านไทย
      - เวชกรรมไทย
      - ประเภทอื่นๆที่รัฐมนตรีประกาศกำหนดโดยคำแนะนำของคณะกรรมการ
- - - - การประกอบโรคศิลปะ
      - ผู้ประกอบโรคศิลปะ
      - ผู้แทนคณะกรรมการวิชาชีพ
- - - - อำนาจ
        
        แต่งตั้งพนักงานเจ้าหน้าาที่
        
        ออกกฎกระทรวง
        
        กำหนดค่าธรรมเนี่ยมไม่เกินอัตราท้าย พรบ.นี้
        
        ออกระเบียบและประกาศใดๆ
- - - - สิทธิและหน้าที่
        
        ๑. ขอขึ้นทะเบียนและรับใบอนุญาต
        
        ๒. แสดงความคิดเห็นเกี่ยวกับกิจการของสภา
        
        สมาชิก ตั้งแต่ 50 คนขึ้นไป
        
        คณะกรรมการต้องพิจารณาและแจ้งผล
        
        ภายใน ๙๐ วันนับแต่วันที่ได้รับเรื่อง
        
        ๓. เลือก รับเลือก หรือรับเลืิอกตั้งเป็นกรรมการ เฉพาะสมาชิกที่มีใบอนุญาต
        
        ๔. ผดุงไว้ซึ่งเกียรติและศักดิ์ศรีแห่งวิชาชีพ และปฏิบัติตนตาม พรบ.นี้
    - - การสิ้นสุดสมาชิก
        
        ๑. ตาย
        
        ๒. ลาออก
        
        ๓. ขาดคุณสมบัติตามมาตรา ๑๒ (๒)
        
        ๔. คณะกรรมการมีมติให้พ้นสภาพจากสมาชิกภาพ นำมาซึ่งความเสื่อมเสีย
        
        มาตรา ๑๒ (๓) หรือ (๔)
        
        ๕. มีลักษณะต้องห้ามตามมาตรา ๑๒ (๕) และเป็นผู้ประกอบวิชาชีพเวบกรรมจำนวน ไม่น้อยกว่า ๓ คน
        
        คณะกรรมลงความเห็นว่า
        
        ไม่สามารถบำบัดรักษาให้หายเป็นปกติแล้ว หรือต้องใช้ระยะเวลาในการบำบัดรักษา เกินกว่า ๒ ปี
    - - คุณสมบัติ
        
        ๓. ไม่เป็นผู้ประพฤติเสียหายซึ่งจะนำมาซึ่งความเสียเกียรติศักดิ์แห่งวิชาชีพ
        
        ๔. ไม่เคยต้องโทษจำคุกโดยคำพิพากษา
        
        ๕. ไม่เป็นผู้วิกลจริต จิตฝั่นเฟือนไม่สมประกอล
        
        ๒. มีความู้ในวิชาชีพ
        
        มหาวิทยาลัย
        
        ข. ได้รับปริญญาหรือประกาศนียบัตรเทียบเท่าปริญญาสาขาการแพทย์แผนไทย จากสถาบันที่สภารับรองและต้องสอบผ่านวัดความรู้
        
        ก. ได้รับการฝึกอบรมจากสถาบันหรือสถานพยาบาลที่สภารับรอง
        
        มีผู้ประกอบวิชาชีพได้รับอนุญาตให้ถ่ายทอดความรู้เป็นเป็นให้การอบรมและต้องสอบผ่านความรู้ตามที่กำหนด
        
        หมอพื้นบ้าน
        
        ค.ผู้ที่ส่วนราชการรับรองความรู้การแพทย์พื้นบ้านไทย
        
        ๑.มีอายุไม่ต่ำกว่า ๒๐ ปีบริบูรณ์