Please enable JavaScript.

Coggle requires JavaScript to display documents.

หลักธรรมทางพระพุทธศาสนา (อริยสัจ4 (มรรค:ธรรมที่ควรเจริญ (พละ5 (สติ, สมาธิ,…

- - - - วจีกรรมหมายถึงกรรมที่ทำด้วยวาจาหรือการกระทำทางวาจา
      - มโนกรรมหมายถึงกรรมที่ทำด้วยใจหรือการกระทำทางใจ
      - กายกรรมหมายถึงกรรมที่ทำด้วยกายหรือการกระทะำทางกาย
    - - เนกขัมมวิดกตกคือความคิดที่ปลอดจากกาม
      - อพยาบาทวิตกคือความคิดที่ประกอบด้วยเมตา
      - กุศลวิตกคือความคิดที่ดีงามมี3ประการ
      - อวิหิงสาวิตกคือความคิดที่ปราศจากการเบียดเบียน
  - - - สีลภาวนาคือการพัฒนาศีล
      - จิตตภาวนาคือการพัฒนาจิตให้มีความสมบูรณ์
      - กายนาคือการพัฒนา
      - ปัปัญญาภาวนาคือการพัฒนาปัญญา
  - - - สัญญาได้แก่ความจำได้หมายรู้แยกแยะลักษณะต่างๆ
      - สังขารได้แก่องค์ประกอบหรือคุณสมบัติต่างๆ
      - เวทนาได้แก่ความรู้สึกที่เกิดขึ้นจากสัมผัสทางประสาท
      - วิ ญญาได้แก่ความรู้ที่เกิดขึ้นเมื่ออายตนะภายใน
      - รูปได้แก่ร่างกายและพฤติกรรมทั้งหมดของร่างกายมนุษย์
  - - - สติ
      - สมาธิ
      - วิริยะ
      - ปัญญา
      - ศรัทธา
    - - สดับเล่าเรียนอ่านคำสอนเรื่องราวที่แสดงหลักความจริงดีงามคือการู้จักเอาใจใส่ศึกษาหาความรู้
      - ใช้เหตุผลไตร่ตรองคือการศึกษาหาเหตุผลใช้ปัญญาในการพิจารณาอย่างรอบคอบ
      - คบบัณฑิตหรือคนดีคือผู้มีปัญญาปผู้คิดดีพูดดี
      - ปฏิบัติตนให้เหมาะสมกับความรู้คือการนำความรู้ที่มีไปใช้ในทางที่ผิด
    - - มีศีล
      - ไม่ตื่นข่าวมงค
      - มีศรทธามั่นในคุณพระรัตนตรัย
      - ไม่แสวงหาหลักคำสอนนอกพระพุทธศาสนา
      - เอาใจใส่ส่งเสริมสนับสนุนกิจการพระพุทธศาสนา
    - - ปฏิบัติสัทธรรมคือการปฏิบัติตามคำสอนของพุทธเจ้า
      - ปริยัติสัธรรมคือคำสั่งสอนของพระพุทธเจ้าที่ต้องศึกษาเล่าเรียน
      - ปฏิเวธสัทธรรมคือผลจากการปฏิบัติตามหลักไตรสิกขา
    - - มาจากมงคลสูตรเป็นพะสูตรที่ปรากฏในพระไตรปิฏพระพุทธเจ้าตรัสเล่าให้ฟังว่านครั้งหนึ่งเกิดความโกลาหลขึ้นในหมู่เทวดาและมนุษย์ที่มีความเชื่อเรื่องมงคลแตกต่างกัน